پریاں توں چوری

اک واری دا قصہ اے اک کوہ پیما نانگاه پربت نوں سر کرن واسطے جاندا اے بڑ ی حیرانی دی گل سی که بغیر کسی اوکھہ تو ں نانگا پربت دی چوٹی تیکر چلا گیا اوتھے پوہنچ کے اونو ں شیشے نال بنڑیاں ہویا بوہت سوہنڑا محل نظر آوندا اے۔

او بڑ ی حیرانگی نال اوہنو ں ویندا رہیا او ہنو ں اک دروازہ نظر آوندا اے اس نے بوہے نو ں دھکیا تے خوش بختی نال بوہا کھل گیا بوہے وچوں لنگدیا ای اوھنے آپنڑے آپ نو ں اک عالیشان حجرے وچ پایا محل دیاں سوہنیاں سوہنیاں کندھا ں وچ وڈیاں وڈیاں باریاں سن جینہاں وچوں باہر ویکھیا جا سکدا سی ۔محل وچ اک وڈا جیہامیدان سی جیڑا باغ ونگوں لگدا سی۔

اوہیدے وچکار اک عجیب جیا رکھہ لگیا ہویا سی جسدے اوتے قیمتی موتی پھلا ں ونگوں لمکدے پے سن جنہاں نوں ویکھ کے اوہ خوشی تے جوش وچ اوکجھ لالچی ھو گیا۔

اوہنے اپنے لئ کجھ قیمتی موتی اکٹھے کرن دا فیصلہ کیتا تاں جے اوہ گھر جا کے او ہناں نوں ویچ سکےتے چھیتی چھیتی امیر ہوجاوے۔اس خیال نےاوہنوں ورغلا یااوہنیےا پینی مکئی نال بھری ھوئی بوری خالی کر دیتی تےاوہنوں قیمتی موتیاں نال بھر لیا جدوں او بار نکلن لگا تے اوھنے ویکھیا بوہت سارے سپ اوہدے پچھے لگ گئے۔ اونھے گھبرا کے بوری نوں کنڈ تے چکیا تے بوری دی اک ڈوری ٹٹ گئی۔

جدوں اوہ نسیا تے بوری وچوں اک موتی ڈگ پیا تے نال ای ایس موتی نوں سپ کھا گیا موتی کھاندیا نال ای اوہ سپ غائب ہو گیا۔ ڈریا ہویا کوہ پیما کسے وی طراں خطرناک سپاں کولوں جان چھڈوناں چاہندا سی اہنو ں پکی امید سی کہ میں موتی سٹا ں گا تے سارے سپ او موتی کھا کے غائب ھو جاون گے سچی مچی سپ موتی کھاندے تے غائب ھو جاندے۔

جدوں او اپنے پنڈ کول اپڑیا تے پہاڑ دے وچکار موتی مک گئے پر اجے تک اھدیاں اڈیاں اوتےسپ سی اصل وچ تے او اک پری سی اونھے سپ دا روپ وٹایا سی پر اے گل کوئی نئی جاندا سی جدوں او گھر اپڑ یا تے ایہہ ویکھ کے ڈر گیا کہ پورے گھروالے پریشان نیں تے غریباں نوں روٹی پےونڈدے نیں۔

سپ اوھدے پیچھے سی پر گھردے بوہیےاو تےآ کے سپ رک گیا کوہ پیما ڑر گیا تے اونے بوری سپ دے منہ اوتے سٹ دیتی پر اجے بوری وچ اک موتی باقی سی جیڑا بوری وچوں بار ڈگ پیا تے سپ نے بے صبری نال اوہنوں کھا لیا ۔تے کھاندے نال ای سپ غاہب ھو گیا تے اس واقعہ توں بعد اوکوہ پیما کدی وی پہلے دی طرح نہ ھو سکیا بلکہ بیمار ھو گیا تے ھر ویلےبیمار رہین لگ پیا تقریبا پندرہ دیہاڑیاں توں بعد اوہ مر گیا۔