پھبو ا ے دےو

پھبو ےک گوانڈےن جانک اے ات۔ ار روچ ا جںگلے تا پو پللانے سندگا شت۔ ےک روچے ےک دےو اے اےرا دیست۔ پھبو دےو ا شما روچا دوست بوت۔دےو گوائ پ پللے سندگا نشت او ا دوےن سںگت بوتن بلے دےو اے دلے تا ےک گپپے منت۔

"چونےن جوانےن جانک اے، اشا من بورین۔"

ےک روچے ائ پھبو ا گشت، "تا چون برا دےے، تا منا انچو دوست اے کے من ترا وارت کنین، من ترا بورین۔"

شے گپپا پھبو ترسست بارےن ائ دےما اچچی نا گشت۔ کممے جےدگے پد ائ گشت، "او، شپی بےاے پمنی ورگا۔" شے گپپا دےو اے دل وش بوت او ائ گشت، "من شپی ودی اون، پمن دروازگا پاچ بللے۔"

پھبو جست وتی گسسا او وتی ماسا سی کو۔ ائ ماس جےدگے پد شائ بڈڈے گڑ لوٹت۔ گڑا اچش اے سرا سور کو او شائ وتی جانکے وڑےن بتے جوڑ کو۔ بتا ائ چھتتے سرا پھبو اے نپاد اے تا واپےنت او پھبو ا نپاد اے چےرا چےر دات۔ ائ ماس اےرا گو کے گو دےو ا ابر دےے۔

شپی دےو سر بوت۔

"من ےکو تی سرا بورین کے تی پادان بورین۔"

"تا ےکو نی پادان بور پمےشکے منا گوتا ابر دےےکی انت۔" دےو گڑے بتے پادان وارت او گشت، "تا چون وش اے پھبو، پمےشا تی گپ ام باز وششےن انت۔"

گڑ ورےگے پد دےو تننگ بوت۔ نپاد اے کررا پھبو اے ماس بڈڈے اپ اےر کرتت او ایتا ام گڑ مان کرتت۔ دےو اما گڑیے اپان وارت او بتری تننگ بوت۔ اںکا اپ او گڑ ورگے پد دےو سرتا نکو او ش وتی وسسا کپت!

پھبو اے گسسے مردم در اتن او دےو ا کشتن۔